Chemisch recyclen van kunststof verpakkingen is kansrijk voor Nederland. Met deze nieuwe vorm van recyclen kunnen in de toekomst meerdere kunststofafvalstromen worden gerecycled. Echter, chemisch recyclen kent ook nog de nodige uitdagingen. Het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) maakte een analyse en bracht de mogelijkheden en acties in kaart om chemisch recyclen van kunststof verpakkingen in Nederland op te schalen.
“Nederland loopt voorop met kennis over chemisch recyclen en kan ook koploper worden op dit gebied”, zegt KIDV-directeur Chris Bruijnes. “De recycling van kunststof verpakkingen kan daar aan bijdragen. Maar om daar te komen moeten diverse partijen uit de kunststof verpakkingsketen in actie komen.”
Op dit moment wordt 50% van het kunststofverpakkingsafval van huishoudens en bedrijven mechanisch gerecycled. Met de huidige technieken en installaties zijn niet alle typen kunststof verpakkingen te recyclen. Chemisch recyclen heeft de potentie om deze stromen wel recyclebaar te maken. Zo kunnen bijvoorbeeld combinaties van verschillende kunststofsoorten of materialen in één verpakking van elkaar worden gescheiden en kunnen kleur en additieven uit het materiaal worden gehaald. Ook biedt chemisch recyclen perspectief voor het toepassen van recyclaat in voedselverpakkingen.
“De nieuwe technieken zijn veelbelovend, maar chemische recycling staat nog in de kinderschoenen”, zegt Bruijnes. “Het KIDV heeft de kansen van de verschillende chemische recycling technieken voor kunststof verpakkingen in kaart gebracht. Daarbij is gekeken naar mogelijke inputstromen, klimaatimpact, proceskosten, investeringen en belemmeringen in beleid en regelgeving.” Het KIDV hanteert daarbij de definitie van chemisch recyclen uit het Landelijk Afvalbeheerplan (LAP 3). Er wordt gesproken van chemische recycling als de output van het recyclingproces weer wordt ingezet als grondstof, en dus niet als brandstof.
De afgelopen jaren is een aantal chemische recycling initiatieven gestart in Nederland. Om deze technieken op te schalen, moet er nog veel gebeuren. Het KIDV onderscheidt hierbij zes stappen met bijbehorende acties die voor opschaling nodig zijn.
In de eerste plaats is het van belang dat alle betrokken partijen dezelfde definitie van chemisch recyclen hanteren. Daarnaast vraagt het om kennisuitwisseling tussen de afvalsector en chemiesector om samen de technische uitdagingen aan te pakken. Uit de analyse blijkt ook dat de overheid met stimuleringsmaatregelen voor chemische recycling gericht op grondstoffenbehoud en klimaatwinst kan bijdragen aan de opschaling van de technieken.
Ook het verpakkend bedrijfsleven kan een belangrijke rol vervullen in de opschaling van chemisch recyclen, onder meer door het recyclaat te gebruiken voor nieuwe verpakkingen. Daarnaast kunnen bedrijven en ontwerpers bij het ontwerp van nieuwe verpakkingen rekening houden met deze vorm van recycling, door bijvoorbeeld het gebruik van stoorstoffen te verminderen.
De kosten en brutowinst van chemisch recyclen zijn sterk afhankelijk van de schaalgrootte van het proces, de kosten, de kwaliteit, de leveringszekerheid van de inputstroom en het afzettarief van het verkregen recyclaat. Chemisch recyclen gaat overigens verder dan verpakkingsafval en kan ook gebruikt worden voor recycling van andere kunststof producten.
Klik hier voor het rapport Chemisch recyclen van kunststof verpakkingen: analyse en mogelijkheden voor opschaling.
